In Zuivelzicht van april 2025 is te lezen dat zuivelcoöperaties en melkveehouders doorgaans te weinig verdienen om te kunnen blijven investeren. Aan het woord is Gerard Heerink (1956), die heeft gewerkt voor FrieslandCampina en haar rechtsvoorgangers. In het artikel komen de oorzaken van de te lage marges aan bod. Het meeste is 1 -op-1 te kopiëren naar de pluimveeketen en vormde aanleiding tot oprichting van de Unie van Pluimvee Producenten (UPP) december 2021.

Constateringen:

• Melk, boter en poeder fungeren als grondstoffen, geleverd voor een te lage prijs;
• Enkele ketenspelers zijn wel in staat een gezonde marge te maken, dat zijn handelspartijen en grote internationals die de sector uitmelken;
• Melkveehouders hebben nooit enige inflatie vergoed gekregen, alle andere schakels wel;
• Doordat melk een vers product is, kunnen afnemers achterover leunen, omdat producenten er snel vanaf moeten;
• In de zuivelwereld stelt de verwerker eerst een verkoopprijs vast in de onderhandeling met de afnemer, trekt vervolgens de eigen kosten en marge eraf, wat overblijft is de melkprijs voor de boer;
• Als de melkprijs daalt, daalt de prijs in de supermarkt nauwelijks;
• In 1970 besteedden we nog 30 procent van ons inkomen aan voedsel. Nu is dat 10 procent.

Gerard Heerink wil graag een discussie agenderen: “Hoe gaan ketenpartijen en consumenten voedsel en omgeving en natuur meer waarderen?” In de optiek van de UPP kan dat alleen door meer balans in de voedselketen te brengen, met een steviger onderhandelingspositie voor producenten in nauwe samenwerking met ketenpartners. Met nog steeds het oog gericht op marktvraag, die blijft leidend voor productie, verwerking en handel.